Nightshift and celebration!
Blijf op de hoogte en volg Daphne
20 September 2019 | Kenia, Rangala
1617 september
Wat een normale stage stage week bleek te zijn werd toch eventjes iets anders, 17 september kwam er een moeder binnen die die dag nog zou bevallen. Heel de dag gewerkt maar geen bevalling mee gemaakt dus ik koos ervoor om in de avond terug te gaan naar het ziekenhuisje om te kijken bij de bevalling, omdat ik dit heel interessant vind. De moeder had nog steeds niet genoeg ontsluiting om de persen dus gingen de zusters en broeders haar helpen. Na een half uurtje/uurtje werd dit kindje op de wereld gezet, ik mocht dit kindje wassen, aankleden, wegen en meten. Dit blijft bijzonder omdat dit kindje zo kwetsbaar is. Toen ik klaar was met het kindje, kwam er opeens nog een vrouw met 9 cm ontsluiting binnen, ook klaar om te persen. De eerste vrouw had nog haar na bevalling, de placenta moest er nog uit en de tweede vrouw lag te persen. Dit gebeurde allemaal in de zelfde kamer naast elkaar. Ook bij mevrouw nummer twee mocht ik mee helpen met bevallen en zodra het kopje te voorschijn kwam heb ik dit schoon gemaakt zodat het kindje goed door kon ademen. Het lichaampje kwam vanzelf en ook dit kindje mocht ik weer verzorgen. Het klinkt alsof het niks is maar het is zo bijzonder, niet met woorden te omschrijven. Ondertussen was het al 21:00, even snel wat gegeten en door met de medicijnen van alle patienten. De patienten vroegen zich ook al af waarom ik er twee keer was omdat ik die dag om 08:00 al begonnen was tot 16:00 en vanavond er weer was. De tweede mevrouw sprak me aan met het medicijnen delen en vroeg naar mijn naam, ik zei daphne. De mevrouw die net een meisje had gekregen zei “I will call my daughter after you, daphne”. Zo super lief! Of dit waar is weten we natuurlijk niet maar het gebaar vond ik al lief. Dagen zoals deze wil ik zeker vaker mee maken!!
18 september
Vandaag kwam onze coach op bezoek bij onze stages en samen met ons lunchen. Na de middag pauze gingen we weer terug naar stage. Stage was heel de dag al rustig en geen bijzondere dingen gebeurd. Ik vroeg voor de grap aan mijn collega of ik misschien bij haar een infuus kon zetten om te oefenen. Hier ging ze mee akkoord en zo gezegd zo gedaan, ik pak de infuus naald en al mijn benodigdheden en probeer te prikken. Ik zat in het bloedvat maar niet ver genoeg dus bloed kwam er niet uit. Volgende keer beter!!
19 september
Vandaag hadden we eerste stage tot 12:00 en daarna zijn we door sister Mary-Esther uitgenodigd om naar de viering te komen. Het was een evenement/ viering van een progamma, 300 vrouwen waren geslaagd en kregen hier voor allemaal een certificaat. Het was enorm gezellig en er werd gedanst en gezongen. Toch wel weer speciaal om dit mee te maken. Aan het einde werden wij naar voren geroepen om een praat te maken, beetje akward maar toch gedaan. Na het feest waren we uitgenodigt voor een lunch bij babyhome. Was heel lekker alleen wij wisten dat er hele nacht gekookt werd en dat er een koe is geslacht bij ons buiten. Toch heb ik het geproefd en van alles wat een beetje gegeten en het smaakte heerlijk. Ik vind dat als je hier bent je toch wel dingen moet proeven en in hun cultuur mee gaan.
-
20 September 2019 - 22:07
Marika Schippers:
Wat maak.je toch veel mee.in een korte tijd. Geweldig om weet te lezen. Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley